- маҳ
- I[مه]мухаффафи моҳ; аз (дар) рӯи касе маҳ дидан касеро одами фавқулода нек, беҳамто ва ғ. пиндошта, шефтаи ӯ шудан; аз девона мепурсӣ, ки маҳ чанд (аст) (мақ.) дар мавриди аз шахси нодону бесалоҳият ҷавоби оқилона талаб кардан гуфта мешавадII
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.